Συμπτώματα και κλινική εικόνα του υποθυρεοειδισμού

Hits: 16155

Δέρμα (πιο έκδηλα στο πρωτοπαθή υποθυρεοειδισμό):

Τραχύτητα και πάχυνση δέρματος.

Ωχρότητα.

Ευθραυστότητα των τριχοειδών.

Ψυχρότητα δέρματος.

Σκληρό περικογχικό και περιφερικό οίδημα.

Απόπτωση των τελικών τμημάτων των φρυδιών (σημείο Αγίας Άννας).

Ξηρότητα, λέπτυνση και πτώση των μαλλιών.

Εύθραυστα νύχια.

Πορτοκαλόχρωμη εμφάνιση δέρματος (συσσώρευση καροτινοειδών λόγω μη μετατροπής τους σε βιταμίνη Α).

Μυοσκελετικό σύστημα:

Κράμπες, μυαλγίες και μυϊκή αδυναμία.

Μυασθένεια.

Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.

Κήλες (βουβωνοκήλη και ομφαλοκήλη).

Καθυστερημένη επαναφορά αντανακλαστικών (κλινική εκτίμηση συστολής και χάλασης του Αχίλλειου αντανακλαστικού με φωτομοτογράφο με διακύμανση από 240-380 msec σε άτομα <40 ετών και 250-400 msec σε άτομα >40 ετών).

Οστά:

Καθυστέρηση ανάπτυξης κατά μήκος των οστών.

Καθυστέρηση ανάπτυξης της οδοντοφυΐας.

Καθυστέρηση σύγκλισης των επιφύσεων ή δυσγενεσία επιφύσεων.

Καθυστέρηση της οστικής ηλικίας συγκριτικά με την ημερολογιακή.

Καρδιαγγειακό σύστημα:

Βραδυκαρδία.

Καρδιομεγαλία από διάμεσο οίδημα η περικαρδιακή συλλογή.

Ελάττωση της συσταλτικότητας του μυοκαρδίου, ελάττωση της καρδιακής παροχής και αύξηση των περιφερικών αντιστάσεων.

Μερικές φορές καρδιακή ανεπάρκεια, περικαρδιακό υγρό και σπάνια επιπωματισμός.

Διαταραχές αγωγιμότητας, παράταση του Q-T και χαμηλά δυναμικά, αναστροφή των Τ, τα οποία επανέρχονται μετά την θεραπεία.

Αυξημένη συχνότητα της στεφανιαίας νόσου (αυξημένη αθηρωμάτωση λόγω της υπερλιπιδαιμίας).

Βελτίωση της στηθάγχης λόγω μείωσης των απαιτήσεων σε οξυγόνο.

Διαστολική υπέρταση (λόγω αύξησης περιφερικών αντιστάσεων) και πιθανότατα λόγω δυσλειτουργίας του επιθηλίου.

Αναπνευστικό σύστημα:

Βραδεία και επιπόλαια αναπνοή.

Ανεπαρκής απάντηση του αναπνευστικού κέντρου σε υπερκαπνία ή υποξεία (σημαντικό στην ανάπτυξη του μυξοιδηματικού κώματος).

Μερικές φορές πλευριτική συλλογή.

Νεφρική λειτουργία:

Μειωμένη σπειραματική διήθηση και ικανότητα απέκκρισης πλεονάζοντος ύδατος με προδιάθεση σε δηλητηρίαση από νερό και ελαφρά αύξηση της ADH.

Τα επίπεδα των ηλεκτρολυτών είναι φυσιολογικά ενώ μπορεί να παρατηρηθεί πρωτεϊνουρία και υπερουριχαιμία.

Αιματολογικές διαταραχές:

Αναιμία (στο 25%) πιο συχνή ορθόχρωμη - ορθοκυτταρική από αραίωση, διαταραχή σύνθεσης αιμοσφαιρίνης από την έλλειψη θυροξίνης, ανεπάρκειας σιδήρου από αυξημένη απώλεια (μηνορραγία), ελαττωμένη εντερική απορρόφηση , ανεπάρκεια φυλλικού οξέος από ελαττωμένη εντερική απορρόφηση και κακοήθη αναιμία στα πλαίσια του φάσματος των αυτοάνοσων νοσημάτων.

Διαταραχή των παραγόντων πήξης (VIII και IX), ευθραυστότητα των τριχοειδών και δυσλειτουργία των αιμοπεταλίων.

Γαστρεντερικό σύστημα:

Δυσκοιλιότητα και παραλυτικός ή αποφρακτικός ειλεός από κοπρανώδεις μάζες.

Πάχυνση γλώσσας.

Δυσφαγία, ναυτία, έμετοι

Μεγάκολο, ομφαλοκήλη, ατροφία γαστρικού βλεννογόνου και σύνδρομο δυσαπορρόφησης.

Ασκίτης (στα πλαίσια πολυορογονικού συνδρόμου).

Λιπίδια:

Αύξηση της χοληστερόλης (επανέρχεται μετά από υποκατάσταση), λόγω αύξησης της LDL (ελάττωση των ηπατικών υποδοχέων και μείωση της διάσπασής της).

Αύξηση των τριγλυκεριδίων λόγω μείωσης της ηπατικής λιπάσης.

Βιοχημικές διαταραχές:

Αύξηση της CPK λόγω της αυξημένης διαβατότητας των τριχοειδών και του σαρκειλήματος αλλά και την ελαττωμένη κάθαρση από τους νεφρούς (αναγκαία η μέτρησή της πριν από την έναρξη θεραπείας σε ηλικιωμένους).

Αύξηση της LDH και της AST.

Νευροψυχιατρικές διαταραχές:

Ελάττωση μνήμης, βραδυψυχισμό, βραδυκινησία.

Παραισθήσεις

Αποπροσανατολισμός.

Αταξία, δυσλεξία, άνοια ακόμα και μυξοιδηματική ψύχωση.

Σπασμοί, κώμα από εγκεφαλική υποξία.

Βαρηκοΐα σε υψηλής συχνότητας ήχους.

Αυξημένη ευαισθησία στα ηρεμιστικά και στα ναρκωτικά

Λειτουργία υπόφυσης: (αναστρέψιμες μετά την διόρθωση του υποθυρεοειδισμού).

Ελαττωμένη 24ωρη έκκριση GH και σωματομεδινών IGF) με αποτέλεσμα το κοντό ανάστημα των υποθυρεοειδικών παιδιών.

Υπερπρολακτιναιμία (αύξηση προλακτίνης - PRL)

Γοναδική λειτουργία:

Ελάττωση των δεσμευτικών πρωτεϊνών των ορμονών του φύλου σε άνδρες και γυναίκες (SHBG).

FSH και LH είναι εντός των φυσιολογικών ορίων.

Διαταραχή της γοναδικής λειτουργίας με ανωορρηκτικούς και ακανόνιστους κύκλους, μηνορραγίες, αμηνόρροια.

Μείωση της libido και στα δύο φύλα.

Πρώιμη ήβη και γαλακτόρροια (σύνδρομο Van Wyk -Grumbach) σε σοβαρό υποθυρεοειδισμό πιθανόν λόγω αυξημένης έκκρισης γοναδοτροφινών, που συνδέεται με την αυξημένη έκκριση των TRH και TSH.

Μη ωρίμανση των δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου σε υποθυρεοειδισμό κατά την παιδική ηλικία χωρίς θεραπεία και καθυστέρηση της έναρξης της ήβης σε υποθυρεοειδισμό πριν την έναρξη της εφηβείας.

Λειτουργία επινεφριδίων:

Φυσιολογικά επίπεδα κορτιζόλης (λόγω μείωσης του καταβολισμού της) και φυσιολογική απάντηση στην ACTH.

Πιθανά χαμηλά επίπεδα μεταβολιτών κορτικοστεροειδών στα ούρα, λόγω μειωμένου καταβολισμού, σε σοβαρό υποθυρεοειδισμό.

Μειωμένη απάντηση των επινεφριδίων σε μεγάλο στρες σε παρατεταμένο υποθυρεοειδισμό.

Η χορήγηση Τ4 προκαλεί αύξηση του καταβολισμού της κορτιζόλης χωρίς παράλληλη αύξηση της παραγωγής της από τα επινεφρίδια, έτσι σε περιπτώσεις σοβαρού υποθυρεοειδισμού και συνύπαρξης οξείας νόσου είναι απαραίτητο να χορηγηθούν μικρές ποσότητες γλυκοκορτικοειδών για βραχύ διάστημα.

Ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να συνυπάρχει με πρωτοπαθή ανεπάρκεια επινεφριδίων (σ.Schmidt).

Σχετικά άρθρα

Προλακτίνη (PRL)

Θυρεοειδίτιδα Riedel