Υποβοηθούµενη αναπαραγωγή: Αναγκαιότητα η ψυχολογική υποστήριξη - Ψυχολογικές αντιδράσεις των ανδρών σε αντιδιαστολή με τις αντι­δράσεις των γυναικών

III. Ψυχολογικές αντιδράσεις των ανδρών σε αντιδιαστολή με τις αντι­δράσεις των γυναικών

Έρευνες για τις διαφορές των δύο φύλων στις ψυχολογικές αντιδράσεις προς την υπογονιμότητα δείχνουν ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν μεγαλύτε­ρες δυσκολίες σε σχέση με τους άνδρες. Σε μια ανασκόπηση των εμπει­ρικών ερευνών για τις διαφορές μεταξύ των δύο φύλων, ο Wright και οι συνεργάτες του (1991, ό.α. στο Burns & Covington, 2002) συμπέραναν ότι οι γυναίκες έχουν μια τάση να επηρε­άζονται περισσότερο από τους άνδρες από την εμπειρία της ατεκνίας και της θεραπείας της, ακόμη και όταν η διάγνωση της υπογονιμότητας δεν αφορά τις ίδιες ή είναι αμφιλεγόμενη. Ωστόσο, οι γυναίκες είναι αυτές οι οποί­ες θα ζητήσουν πιο εύκολα πληροφορίες ή βοήθεια και που θα βρουν πιθανή κοινωνική υποστήριξη από άλλες πηγές έξω από το γάμο.

Η διάγνωση της υπογονιμότητας φαίνεται ότι αποτελεί παράγοντα της ψυχολογικής προσαρμογής των ανδρών στην ατεκνία, γιατί, αν η υπογονι­μότητα οφείλεται στους ίδιους, παρουσιάζουν πιο έντονες αρνητικές αντι­δράσεις, μεταξύ των οποίων, αίσθηση στίγματος, απώλειας και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Επίσης, οι άνδρες τείνουν να κάνουν περισσότερα αυτοσαρκαστικά σχόλια, εάν η ατεκνία οφείλεται στον ανδρικό παράγοντα. Όσον αφορά την αντιμετώπιση των ψυχολογικών επακόλουθων της υπογονιμότητας, πιο συχνά οι άνδρες χρησιμοποιούν μηχανισμούς άμυνας όπως είναι η άρνηση, η απομάκρυνση, η αποφυγή του προβλήματος και το κλείσιμο στον εαυτό τους, ενώ σπάνια θα αναζητήσουν κοινωνική υποστή­ριξη ή συμβουλευτική αγωγή. Σε μια διαχρονική έρευνα για την ανδρι­κή υπογονιμότητα, οι Snarey ό.α. στο Burns & Covington, 2002) βρήκαν ότι η «στρατηγική» αντιμετώπισης της υπογονιμό­τητας σε αρχικά στάδια είχε άμεσο αντίκτυπο στη μετέπειτα προσαρμογή: οι άνδρες που βρήκαν υποκατάστατο φροντίζοντας ένα αντικείμενο (π.χ., στο σπίτι, σ' ένα κατοικίδιο, στον κήπο) ή κάποιο παιδί (π.χ., αναλαμβάνοντας μια ομάδα νέων στην εκκλησία) κατά την περίοδο αυτή, είχαν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν πατέρες, ενώ εκείνοι που χρη­σιμοποίησαν εγωκεντρικά υποκατάστατα (π.χ., body building) δεν μπόρε­σαν να αποκτήσουν παιδί ως τη μέση ηλικία.