Σύμφωνα με την παράδοση, το έθιμο να ανταλλάσσουν οι άνθρωποι δώρα τα Χριστούγεννα έμεινε από την εποχή που γεννήθηκε ο Χριστός. Όταν, λοιπόν, γεννήθηκε ο Χριστός, οι τρεις μάγοι ξεκίνησαν από την άκρη του κόσμου για να πάνε να τον δουν. Το μεγάλο και φωτεινό αστέρι τους οδήγησε σιγά σιγά στη φάτνη. Εκεί προσκύνησαν το Θείο Βρέφος και του πρόσφεραν, ο καθένας από αυτούς, από ένα συμβολικό δώρο.
Από τότε, ακολουθούμε την παράδοση και ανταλλάσσουμε δώρα μεταξύ μας τα Χριστούγεννα. Δώρα που συμβολίζουν την αγάπη, την εκτίμηση, το σεβασμό. Στη σημερινή εποχή, βέβαια, τα πράγματα έχουν λίγο αλλάξει. Αυτό συμβαίνει γιατί, οι πιο πολλοί από εμάς, νοιαζόμαστε για το ίδιο το δώρο. Αν δηλαδή μας αρέσει και ικανοποιεί το γούστο μας ή αν είναι λειτουργικό και μας χρησιμεύει, τότε είναι καλό. Διαφορετικά δεν έχει αξία. Τα πράγματα όμως δεν είναι πάντα έτσι. Συμβαίνει καμιά φορά, τα μεγάλα και ακριβά δώρα να μην αξίζουν τίποτα και τα μικρά δώρα να αξίζουν πολλά.
Καλό θα είναι πριν προβούμε σε στείρες καταναλωτικές συνήθειες μετατρέποντας την αγάπη, το σεβασμό, την εκτίμηση σε κάτι «χειροπιαστό» με καλοτυλιγμένα και ακριβά δώρα, να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο τελικά αγοράζουμε δώρα: Μήπως αγοράζουμε δώρα γιατί θέλουμε να κάνουμε εντύπωση σε κάποιον; Μήπως αγοράζουμε δώρα για να δούμε ένα φωτεινό χαμόγελο στο πρόσωπο του αποδέκτη του δώρου μας; Μήπως αγοράζουμε δώρα καθαρά από υποχρέωση και χωρίς να αισθανόμαστε πραγματική ανάγκη να το κάνουμε και χωρίς καμία σκέψη για τις ανάγκες του αποδέκτη τους; Πολλές φορές συμβαίνει οι γονείς να αγοράζουν τα μεγαλύτερα και ωραιότερα δώρα στα παιδιά τους, επειδή νιώθουν ενοχές για τον λίγο χρόνο που διαθέτουν για αυτά και προσπαθούν με υλικά ανταλλάγματα να απαλλαχθούν από τις ενοχές τους. Αγοράζουμε δώρα τελικά για να προβάλουμε τον ίδιο μας τον εαυτό και να ικανοποιήσουμε τον εγωισμό μας ή αγοράζουμε δώρα πραγματικά για τη χαρά της προσφοράς και για να ικανοποιήσουμε τον άλλον; Οι απαντήσεις που θα δώσει ο καθένας μας στα ερωτήματα αυτά θα βοηθήσουν, ώστε να μην αποσπάται η προσοχή μας από την ίδια τη γιορτή και το πνεύμα των Χριστουγέννων, που δεν είναι παρά μια γιορτή συναισθημάτων. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσει η ανταλλαγή των δώρων. Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά μπορεί να είναι μια ευκαιρία για μια διαφορετική νοηματοδότηση των Χριστουγέννων (τι σημαίνει για τον καθένα η γιορτή αυτή), μια ευκαιρία για όμορφα, πηγαία, θετικά συναισθήματα όπου η αληθινή κι ανιδιοτελής αγάπη θα αξίζει πολλά περισσότερα μπροστά σε δώρα που είναι ακριβά και όμορφα.
Βιβλιογραφία:
- Χένρυ, Ο. (2004).Τα δώρα της αγάπης (Απόδοση - Εικονογράφηση: Μαρία Θειοπούλου). Αθήνα: Κατανιώτης.
- Βάρβογλη, Λ. (2004, Δεκεμβρίου 19). Τα δώρα και τι δείχνουν. Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, σ. 67.